Het verhaal
Het verhaal
Visioenen worden soms werkelijkheid…
Moeder Theresa kreeg een visioen die haar leven heeft bepaald en geïnspireerd. Het leven van Jeanne d´Arc werd grotendeels bepaald door visoenen. Lijden en sterven konden Jezus Christus niet tegenhouden om het visioen, de visie die Hij had in vervulling te brengen. Ook heden ten dage geeft God visioenen aan mensen. “Ziende op het onzienlijke” zegt de bijbel op een bepaalde plaats. Soms zien mensen in een droom, beeld of visioen iets wat hun verdere toekomst bepaalt. Alsof er geen weg meer terug is, bepaalt dan die droom of dat visioen hun leven. Alsof God dat in hun hart plantte, hen toeriep van verre, zodat Hij hen heel dichtbij kwam.
Stel je voor: dan blijkt zo´n droombeeld realiteit te worden in jouw leven. Mensen die ons voorgingen en zich lieten inspireren door wat sommige anderen neigen een waanbeeld te noemen, zijn ook in het heden – lang na hun sterven – nog inspiratiebron voor velen. Wie leest niet graag hun verhaal, wie zou niet zo´n leven willen? Avontuur en passie, maar ook en dat vooral, lijden en hartstocht. Wees gewaarschuwd: die ontdekking dat lijden en hartstocht bij elkaar horen, dat hebben al deze mensen gemeen in de navolging van die mensenzoon, die God is: het leven van Moeder Theresa was de verpersoonlijking van het lijden, het leven van Jeanne d´Arc bestond uiteindelijk alleen nog uit lijden.
Jezus Christus, de God van het lijden had een passie voor mensen die aan de rand van de samenleving functioneerden, hoeren en landverraders en anderen die waren stuk gedraaid in een dolle wereld: met hen deelde Hij de tafel en voor hen stierf Hij. Dwaasheid of werkelijkheid? Droombeeld of waan? Kies je voor een visioen, een droom, het navolgen van een ideaal omdat Hij ons inspireert, dan werkt Hij ook mee aan de totstandkoming van dat ideaal. Zo beïnvloedde Calvijn een deel van Europa en tilde hij dat continent uit boven de geest van zijn tijd. Laten we eerlijk zijn: als dromen en visioenen waarheid worden, wie geeft ze dan? Of was het enkel een menselijk ideaal die deze mensen inspireerde? Wat ons betreft: zie maar eens…
Kinderloosheid
In september 1979 krijgen Henk en Wilma het bericht van een arts dat ze geen kinderen kunnen krijgen. Teleurgesteld in God en de kerk, ontmoeten ze vrienden, die hen helpen met de verwerking van dit verdriet. Een bron van pijn keert God in die dagen om in grote troost want op zekere dag lezen ze:
“Jubel, gij onvruchtbare, die niet gebaard hebt; breek uit in gejubel en juich, gij die geen weeën gekend hebt, want de kinderen der eenzame zijn talrijker dan de kinderen der gehuwde, zegt de Here. Maak de plaats voor uw tent wijd, en men spanne de kleden uwer woningen uit, wees er niet karig mee, maak uw touwen lang en sla uw pinnen vast. Want naar rechts en links zult gij uitbreiden en uw nageslacht zal de volken in bezit nemen en de verwoeste steden bevolken… Al uw zonen zullen leerlingen des Heren zijn, en het heil uwer zonen zal groot zijn…” (Jesaja 54)
Heel diep weg zaaide dit het zaad in hen wat God later bekend maakte door een visioen die realiteit geworden is in hun leven.
Visioen
De zekerheid dat ze iets beters ontvangen van God voor de huidige kinderloosheid, troost hen diep, een troost die daarna steeds meer vrede geeft met de kinderloosheid. Zoals het sommigen is gegeven om niet te trouwen, is het hen gegeven om geen kinderen te krijgen. God gaf hen vrede en leerde hen er vrede mee te hebben! Voorjaar 1980 ziet hun vriendin in gebed een visioen. Ze ziet hoe Henk en Wilma omringd worden door zwarte kinderen. Henk en Wilma reageren lacherig en besluiten maar af te wachten en te zien wat God werkelijk gaat doen. Contact met mensen uit die cultuur zijn er immers niet? Dan verstrijken de jaren. Het visioen schuift naar de achtergrond en raakt vergeten.
Noorwegen
Acht jaar later vertrekken ze voor een vakantie naar Noorwegen en komen daar een koor uit Kenia tegen, daar aanwezig op uitnodiging van een Noorse kerk. Er worden contacten gelegd en adressen uitgewisseld. Het duurt dan nog drie jaar voordat Henk en Wilma de uitnodiging aannemen om naar Kenia te reizen. Aan het eind van die reis vraagt een lokale dominee om hulp voor weeskinderen, die hij toegeschoven kreeg vanwege zijn beroep. Hij heeft onvoldoende middelen om voor ze te zorgen.
De hele vakantie hebben ze “nee” moeten zeggen tegen hulpvragen die op diverse wijzen op hen afkwamen. Maar geroerd door zijn verhaal en aangedaan door een plotselinge gelijktijdige herinnering aan het visioen van de vriendin, weten ze één ding zeker: Ze mogen hier “ja” op zeggen!
Andreas Manna Stichting
Na de eerste ontmoeting en de vervulling van het visioen, passeert op 19 juli 1994 de stichtingsakte van de Andreas Manna Stichting. Deze naam verwijst naar Jezus’ apostel Andreas, die Hem wijst op het jongetje met de vijf broden en de twee vissen. Ook verwijst het naar het manna dat de Joden op wonderlijke wijze van God hebben ontvangen tijdens hun doortocht door de woestijn. Vanaf het eerste begin worden door de stichting tien weeskinderen onderhouden, een aantal dat dan langzamerhand voorzichtig uitbreiding krijgt. Als de stichting eenmaal vorm heeft gekregen versnelt de situatie. Steeds meer mensen blijken bereid om te geven en te helpen. Omstreeks zestig kinderen krijgen bij aanvang hulp vanuit Nederland: onderdak, voedsel, schoon drinkwater, gezondheidszorg en scholing. Allemaal krijgen ze de kans om zich te ontwikkelen. Na jaren worden de dominee en zijn vrouw te oud om blijvende zorg te geven. Daarom zijn de kinderen in 2013 verhuisd van Karungu naar Nairobi, waar sindsdien drie van de volwassen jongeren de leiding hebben in het kinderhuis. Vanuit Nederland wordt een huis gehuurd en ontvangen alles wat je aan je eigen kinderen zou willen geven.
Trainingen
Aanvankelijk groeien de kinderen op in de kerk van de dominee. Na verhuizing van de kinderen naar Nairobi, bemoeien Henk en Wilma zich vanaf 2014 met het geloofsonderwijs. Vanaf 2016 wordt een appartement gehuurd in de veilige omgeving van BTL, een bijbel vertaalorganisatie. Daar vinden bijbeltrainingen plaats die nauw aansluiten bij het geloof van de kinderen. De cultuur en de traditie van kerk en samenleving waarin ze zijn opgegroeid wordt afgezet tegen die in de bijbel. Dat levert een levens veranderende kijk op. Om de vier maanden gaan dan vrijwilligers vanuit de huiskerk in Hoogeveen naar Nairobi. Zo ontvangen ze drie jaar achter elkaar, en elk kwartaal tijdens hun vakantie, training over diverse bijbelse en maatschappelijke onderwerpen. Vanwege de coronacrisis komt aan deze BTL-trainingen in 2020 voorlopig een einde. De kinderen zitten maanden achter elkaar in hun huis vanwege een totale lock-down, en er is met grote regelmaat contact met de groep in Hoogeveen. Vanaf nu krijgen ze – wat we noemen – bijbelpuzzels. Op zaken die hen geleerd zijn in de voorliggende jaren, gaan ze nu zelf een antwoord geven. De jongeren studeren langzaam aan allemaal af. Niet ieder vindt een baan. Daarom hebben we met elkaar afgesproken, dat we gaan uitbreiden waarmee we al bezig zijn: zorg geven aan straat-, zwerf-, en weeskinderen in nood. Want Henk en Wilma zijn van mening dat dergelijke kinderen hun kinderen zijn…
