Het bestuur

Voorzitter: Henk van der Vinne

Toen Wilma en ik in 1991 voor het eerst naar Afrika gingen, smolt ons hart voor de Afrikaanse dankbaarheid. We wisten dat we veel hulpvragen zouden krijgen, en wapenden ons daar van tevoren tegen. Maar de vriendelijke dankbaarheid van de Afrikaan, die bleef ook als we nee moesten zeggen, nam ons volkomen in! De Afrikaan verwacht niet veel, maar durft wel te vragen. Dat is geen wonder, want nog altijd is  er– ook in het economisch opkomende Afrika – sprake van intense armoede onder de grote meerderheid van de bevolking op dit continent, die veelal draaiend gehouden wordt door vrouwen en kinderen. Hoewel er veel – ook in het westen – goed opgeleide Afrikaanse jongeren zijn, krijgen ze vaak geen kans om hun kennis in te zetten. De cultuur van de Afrikaan maakt een omslag in deze dagen. Dat moet wel, want jongeren hebben veelal meer kennis en inzicht paraat dan ouderen, ook al leert de lokale traditie dat wijsheid bij de ouderen huist. Hoe krijgen goed opgeleide jongeren een kans zolang de traditie eist dat die het eerst toebehoort aan bejaarden? 

Corruptie, mensen die zichzelf verrijken, zie je overal, maar dat wordt het eerst gevoeld in een gebied waar armoede de heersende factor is. In het westen is vaak weinig begrip voor een Afrikaanse president die niet in de eerste plaats volgens democratische principes regeert, maar wel hardhandig corruptie bestrijdt. Toch zien we in landen met leiders die durven op te treden tegen corruptie, de beste economische ontwikkelingen. Kijk maar eens in de recente geschiedenis van Ghana en Oeganda. Landen opgekomen uit de jungle waarin straatrovers heersten. Is het niet veelal de dwaasheid van het westen, dat eerst wordt gekeken naar de democratische regeringsvorm, en daarna naar de resultaten die de regeringsvorm heeft in een land waar de rebellie groot is. Landen waar de samenhang afhangt van leiders die geweld en anarchie zo nodig hardhandig durven te bestrijden. Zittend in het pluche, vergeten we in Europa de eigen geschiedenis, waarlangs zich een zekere mate van stabiliteit ontwikkelde. Omdat er mensen waren die durfden op te treden tegen hen die rovers van de tijd, het geld en de privacy in het denken en doen van anderen waren.

Als je Afrikaanse kinderen in de ogen hebt gekeken, dan wil je graag een democratische regering zien in hun land, die oog heeft voor hun kansen. Maar als het moet gebeuren met een regerende minderheid die voor de waarheid en voor gerechtigheid staat van het hele volk, dan is dat in mijn ogen een goed democratisch uitgangspunt en daarom net zo goed. Leiders die kinderen een mogelijkheid willen geven om zich te ontwikkelen, desnoods ten koste van zichzelf. Die hen niet langer als baby’s zien, ook al zijn ze de dertig gepasseerd. De kinderen die we sinds twintig jaar hebben geholpen, zijn nu op die leeftijd. Wat is het vreemd dat ze in hun land veelal niet worden gezien, ondanks hun goeie ontwikkeling. Wat is het vreemd dat kinderen in sommige van die landen wel in het leger mogen dienen, om te vechten voor het pluche dat in hun land regeert die hen verder als baby’s afdoet. Juist daarom willen wij juist hen graag aanmoedigen en inzetten bij de ontwikkeling van hun land. Juist met hen zetten we projecten op, die moeten leiden tot verbeterde levenskansen van de mensen die in Afrika in zwakke omstandigheden leven. We doen dat in Nederland ook in Afrika met mensen die zich vrijwillig willen inzetten. Die durven te kijken in de kinderogen van het Afrikaanse kind.  We werken alleen met vrijwilligers en als u ons de kans geeft om uit te breiden, zullen we dat ook blijven doen. Er is beslist geen zichzelf verrijkende directie nodig om een goed werk te doen. Integendeel! Ook werken we lokaal alleen met Afrikanen. Omdat zij het in hun omgeving beter kunnen dan Europeanen, en ook bereid zijn om desnoods iets met niets te realiseren. Waarom? Omdat er mensen in onze geschiedenis geweest zijn, die liever verkozen om voor ons te vechten, dan slaafs te gehoorzamen aan corrumperende machten. Die ons land op de kaart hebben gezet, tot een natie maakten, en ons in staat gesteld hebben tot een mate van ontwikkeling die bij ons past. God zij dank, die hen riep om te vechten voor onze vrijheid. Non-conformisten hebben ons land gebouwd, zo gaat dat in elk land, al of niet in democratische vorm. Want in een democratie waar het kwaad heerst – in Europa zijn er van die landen – is men slechter af dan in een land waar de leiders gaan voor gerechtigheid in zorg voor weduwe wees en vreemdeling. Daar gaan we voor! Uit dank voor een God die het ons heeft gegeven en ons zo in staat stelt dit te doen!